اشعار برون بومی

در یک رودخانه نمی توان دوبار شنا کرد در روشنایی شب، آن پایین منتظر است آدم چون برگی در فضا رها می شود بادی می وزد تاریکی بر چهره ات. *** در عکس ها چشمانت کمی نامتقارن هستند قاعده ای برای انسان ها نیست. آب و نور بطرز غریبی تقسیم شده شکسته ها، تلقین ها. در یکی از اتاق ها جریان دارد: چیزی کامل و...