سعدی

یا رب از ما چه فلاح آید اگر تو نپذیری به خداوندی و فضلت که نظر باز نگیری

ای آفتاب مشکو زی باغ کن شتاب کز پشت شیر تافت دگرباره آفتاب مرداد ماه باغ به بار است گونه گون از بسد و زبرجد و لولوی دیریاب هم شاخ راز میوه دگرگونه گشت چهر هم باغ را به جلوه دگرگونه شد ثئیاب بنگر بدان گلابی آویخته ز شاخ چون اندام‌های زرین پر شکر و گلاب سیب سپید و سرخ به شاخ درخت بر گویی ز...

بامدادی که تفاوت نکند لیل و نهار خوش بود دامن صحرا و تماشای بهار صوفی از صومعه گو خیمه بزن بر گلزار که نه وقتست که در خانه بخفتی بیکار بلبلان وقت گل آمد که بنالند از شوق نه کم از بلبل مستی تو، بنال ای هشیار آفرینش همه تنبیه خداوند دلست دل ندارد که ندارد به خداوند اقرار این همه نقش عجب بر...