- نام اثر
- شب سرخم
- نام پدید آورنده
- ن.ح
- ژانر
-
- تراژدی
ابرهای سیاه را اندکی لمس
و بر تنم کشیدم تا ماندگار شوند
روح عریانی که با تاریک ترین
پوششِ نهان عجین؛
و نور درخشش ماه چشمش را
فرا گرفتند مرا؛
آخرین ویرایش توسط مدیر:
-
برای تایپ رمان خود اینجا کلیک کنید.
-
برای یافتن رمان های بی نام کلیک کنید.
در حال پیشرفت مجموعه اشعار شبِ سُرخم | ASHOOBNAJAFI کاربر انجمن رمان فور
- نویسنده موضوع ASHOOBNAJAFI
- تاریخ شروع
-
- برچسبها
- اشعار
ابرهای سیاه را اندکی لمس
و بر تنم کشیدم تا ماندگار شوند
روح عریانی که با تاریک ترین
پوششِ نهان عجین؛
و نور درخشش ماه چشمش را
فرا گرفتند مرا؛
شب خواهد مرد
ستاره ای نامانده در من
درخششم به تاراجِ مرگِ پوسیده رفت!
ستاره ای نامانده در من
درخششم به تاراجِ مرگِ پوسیده رفت!
این شبی که مرد؛
راهی بود که رفت... .
و جاده‌ای که فراری از من و شب!
راه گلویِ فریب بسته شد،
شب زنده خواهد شد
در هر سپیده‌ی سحرگاه!
راهی بود که رفت... .
و جاده‌ای که فراری از من و شب!
راه گلویِ فریب بسته شد،
شب زنده خواهد شد
در هر سپیده‌ی سحرگاه!
شب سُرخ شد
و من گلگون ترم از زیرِ پلک این طبیعت؛
و سرخیِ گونه‌های گل سرخی که عاشق شد
روزی به سیاهیِ شب‌های من خواهد شد،
این حجم از زندگانی تا کجا خواهد مرد؟
و من گلگون ترم از زیرِ پلک این طبیعت؛
و سرخیِ گونه‌های گل سرخی که عاشق شد
روزی به سیاهیِ شب‌های من خواهد شد،
این حجم از زندگانی تا کجا خواهد مرد؟
خون من از رفتن تو؛
دیوار ریخته بر دیوار!
جان من از رفتن تو...
سیگار همآغوش با سیگار؟
قلب من از رفتن تو می‌گیرد
دل، درد! دل درد... این چگونه درد است؟
اینگونه مانند شب چهارده سیاه!
این شام برای غریبان تازگی ندارد و من...
همان مرده‌ی امشبِ شهر، قربانیستم!
دیوار ریخته بر دیوار!
جان من از رفتن تو...
سیگار همآغوش با سیگار؟
قلب من از رفتن تو می‌گیرد
دل، درد! دل درد... این چگونه درد است؟
اینگونه مانند شب چهارده سیاه!
این شام برای غریبان تازگی ندارد و من...
همان مرده‌ی امشبِ شهر، قربانیستم!
از خستگی قل میرود روی شعر
فارسی هق میزند هق‌هق
بوی تعفن خاطره‌های بازی بازی
سیگاری خاموش روی گیتار
پیانو ونگ میزند از درد
شعری در شبی بیمار
آلوده به خون، به هزاران ابهام... .
فارسی هق میزند هق‌هق
بوی تعفن خاطره‌های بازی بازی
سیگاری خاموش روی گیتار
پیانو ونگ میزند از درد
شعری در شبی بیمار
آلوده به خون، به هزاران ابهام... .
تک بیتی‌ام میان قافیه‌دارانِ جنگنده؛
بی‌پناه بودم و تا بود چنین بود... .
بی‌پناه بودم و تا بود چنین بود... .
بوسه بر بالشت زنم این شب سرخ
جای شمیم گردنت...
باشد که همچون تو مرا حاجت دهد!
جای شمیم گردنت...
باشد که همچون تو مرا حاجت دهد!
امشبم حرف میزند از سرخ
رنگ باخته و غزل گون است
حرف میزند تا صبح
در سپیده فکر رفتن به جنگ با
تابِ خون است!
رنگ باخته و غزل گون است
حرف میزند تا صبح
در سپیده فکر رفتن به جنگ با
تابِ خون است!
نقش من رنگ بر تنش نیست
نام من شاعر است یا که راویست؟
دختری نیم خیز در ارزوست
فکر رویاهای اقساطی‌ست
نام من شاعر است یا که راویست؟
دختری نیم خیز در ارزوست
فکر رویاهای اقساطی‌ست