دلنویس

سطح: برگزیده مقدمه نمی‌دانم از کجا آغاز کنم... هرماجرا هرنگاهی که می‌انداختی هر لبخندت به خودی خود یک آغاز بود. من با کدام یک آغاز کنم؟ دست کردم در صندوقچه احساس، لابه‌لای، عشق به دنبال آغازی نوع از جنس لطافت یک ابریشم گشتم. تمام صفحات را به یک باره در آسمان رها کردم که همچو پروانه به دور شمع...

شانزدهم خرداد ماه سال ۱۴۰۰ ساعت 18:29 دنیا! کلمه خنده داری با درد های پشت خنده . شاید همه ی دنیا برایم هیچ انگیزه و دل خوشی نداره . سرنوشت! بد جور باهام بازی میکنه بعضی وقتا بدجور از پا درم میاره شاید یه روزی دیگه باهاش نجنگم.. مثل بقیه آدم های که سرنوشت باختند. ولی دختری هستم که هیچ انگیزه و...

و تو جان منی، در تنی دیگر. چون باران غوطه‌ور در آسمان، تا به دریا نرسم آرام نمی‌گیرم یک دم. کاش می‌شد یک لحظه نیز مرا رها نکنی، حیف که با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود.

همه چیز اوکی بود. زندگی قرار بود خوب پیش بره؛ آینده ترسناک به نظر نمی‌رسید و توی گذشته هم چیز بدی وجود نداشت. تا اینکه بزرگ شدم...

دلتنگی اگر پدر و مادر داشت باز هم یتیم بود. اگر همچون نوزادی به دنیا می‌آمد، چون جوان ناکام از دنیا رخت می‌بست. اگر شب می‌بود، آسمانش شاید ماه داشت اما قطعا ستاره‌هایش را کسی برچیده بود.

همه چیز تغییر کرده! منی که وقتی می‌دیدمت از شدت هیجان تپش قلب می‌گرفتم؛ الان از شدت غم و حسرت قلب درد می‌گیرم:)