-
- ارسالات
- 9,789
-
- پسندها
- 17,973
-
- دست‌آوردها
- 143
-
- مدال‌ها
- 4
سر و گردن می‌شکنیم و با باندی نامرئی، یکدیگر را با ترحم کنار می‌زنیم.
حس وصف‌ناپذیر برنده بودن، در دهانمان طعم شیرینی می‌دهد و طمع وسوسه‌مان می‌کند!
با لبخند بدون تلف شدن زمان، خود را به اول صف برسانیم و کالاهای سهمیه‌بندی شده را چنگ بزنیم و همانند جنگ‌زده‌ها آن‌ها را با خود حمل کنیم... .
عقل‌های‌مان را کجا جا گذاشته‌ایم؟
در پیشخوان فروشگاه!
یا در نزد اعتبار بی‌پولی و تورم کمرشکن مردمان کشور؟
آه، چرا نمی‌دانیم این پیروزی و موفقیت نیست، بلکه نادانی و نفهم بودنمان را می‌رساند، نمی‌دانیم بی‌نظمی و چنین رفتارهایی چه تأثیراتی بر ما می‌گذارد.
و گر کسی در این هنگام ما را ببیند.
آیا با خود نمی‌گوید چه مردمان جنگ‌ستیزی؟! مردمان خودخواهی که جز خود احدی را نمی‌بیند
و حس برتری‌اش طمع‌کارش کرده است...!
عجله نمی‌ارزد برای لحظه‌ای پشیمانی و ندامت برای آیندگان سرزمین‌مان
که ما پدر و مادرهای‌شان خواهیم شد...!
حس وصف‌ناپذیر برنده بودن، در دهانمان طعم شیرینی می‌دهد و طمع وسوسه‌مان می‌کند!
با لبخند بدون تلف شدن زمان، خود را به اول صف برسانیم و کالاهای سهمیه‌بندی شده را چنگ بزنیم و همانند جنگ‌زده‌ها آن‌ها را با خود حمل کنیم... .
عقل‌های‌مان را کجا جا گذاشته‌ایم؟
در پیشخوان فروشگاه!
یا در نزد اعتبار بی‌پولی و تورم کمرشکن مردمان کشور؟
آه، چرا نمی‌دانیم این پیروزی و موفقیت نیست، بلکه نادانی و نفهم بودنمان را می‌رساند، نمی‌دانیم بی‌نظمی و چنین رفتارهایی چه تأثیراتی بر ما می‌گذارد.
و گر کسی در این هنگام ما را ببیند.
آیا با خود نمی‌گوید چه مردمان جنگ‌ستیزی؟! مردمان خودخواهی که جز خود احدی را نمی‌بیند
و حس برتری‌اش طمع‌کارش کرده است...!
عجله نمی‌ارزد برای لحظه‌ای پشیمانی و ندامت برای آیندگان سرزمین‌مان
که ما پدر و مادرهای‌شان خواهیم شد...!
آخرین ویرایش توسط مدیر: