-
- ارسالات
- 9,789
-
- پسندها
- 17,977
-
- دست‌آوردها
- 143
-
- مدال‌ها
- 4
اَلَم / عَلَم
این دو کلمه را نباید با هم اشتباه کرد.
اَلَم، به فتح اول و دوم (که غالباً آن را به غلط به کسر اول تلفظ می‌کنند)، به‌معنای «درد و رنج» یا «دردمندی و رنجوری» است:
"هر یکی از ما مسیح عالمی است
هر اَلَم را در کف ما مرهمی است"
«مولوی، مثنوی»
اما عَلَم، به فتح اول و دوم، به چند معنی است که از آنها سه معنی رایج‌تر است: یکی به معنای «خاص» که در ترکیب «اسم عَلَم» (در جمع: «اسامی اعلام») مرادف «اسم خاص» به‌کار می‌رود؛ و دیگر به‌معنای «درفش و بیرق» یا «نیزه و میله‌ای که بر سر دست بالا می‌برند»:
"خدای را مددی، ای رفیق ره، تا من
به کوی میکده دیگر عَلَم بر افرازم"
«حافظ»
و سوم به‌معنای «سرشناس، نامی، زبانزد» است:
"به یمن دولت منصور شاهی
عَلَم شد حافظ اندر نظم اشعار"
«حافظ»