بله چشم، خیلی ممنون از راهنمایی تون🌸
-
برای تایپ رمان خود اینجا کلیک کنید.
-
برای یافتن رمان های بی نام کلیک کنید.
آموزش جنب جاده‌ی انتقاد.
- نویسنده موضوع Sara
- تاریخ شروع
-
- ارسالات
- 585
-
- پسندها
- 858
-
- دست‌آوردها
- 143
-
- مدال‌ها
- 2
نقد معشوق ابدی
باسلام...
عرضم به حضورتون تا جایی که من پارت گذاری این اثر رو خوندم، خوب بود خیلی چیز ها رو احتیاط کرده بود. مثلا: می و نمی را جدا کرده بود.
اشکال زیادی ندیدم به جز این موارد.
دیالوگ نویسی ضعیفی داشتن از فونت استفاده کرده بودن.
مانند: کجا رفتی داداش؟❌
صحیح: داداش کجا رفتی؟✅
فضا سازی
فضا سازی ضعیفی داشتن اونجوری که باید حسی به ادم القا بشه رو نداشت.
در فضا سازی باید از آنچه در صحنه وجود دارد و می تواند احساس بر انگیز باشد، استفاده کرد؛ چیز هایی مانند: اشیاء، نحوه چینش آنها، نور، سایه، صدا... چیزهایی که به لامسه مربوط است مانند: گرمی، زبری، گرگرفتگی، لرز...
مثال: در بعد از ظهری آرام و ساکت مردمی وارد شهر پر سر و صدا می شوند.
بهترین کار تو فضا سازی این است که از چند حس که فضای مورد نظر به ما انتقال می دهد استفاده کنیم.
حس آمیزی
حس آمیزی کمی ضعیف بود اگه روی اون موضوع کار کنه میتونه اون حسی که می‌خواد رو به آدم القا کنه.
به کار گیری و نوشتن درست نشانه های تکی
در خیلی جا ها درست به کار برده بود.
اما برای توضیح بیشتر...
الف) نشانه های تکی بدون فاصله با آخرین حرف کلمه ی پیش از خود نوشته می شود.
ب) نشانه‌ی تکی با نخستین حرف کلمه‌ی پس از آن یک فاصله وجود دارد.
نادرست:
مبینا سیب دارد.مهسا سیب ندارد.
مبینا سیب دارد .مهسا سیب ندارد.
درست:
مبینا سیب دارد. مهسا سیب ندارد.
جدا سازی رو تا حدودی رعایت کرده بود.
مثلا: می و نمی رو جدا کرده بود.
مانند: میگفت❌ میگفت✅
همزمان❌ هم زمان✅
از نظر من کلمات و جملات هاتون رو با فاصله کنار هم بنویسید تا زیبا و خوانا به نظر برسد.
و یه مشکل که خودم به شخصه روش حساسم اینه که خواهشاً
در نوشتن از خط تیره( - ) استفاده کنید.
مثلا برای هر کاراکتر خود به مثال علی، حسین اینجوری ننویسید و از این ها استفاده نکنید.
غلط❌
* سلام علی خوبی؟
_ سلام نه خوب نیستم.
صحیح✅
- سلام علی خوبی؟
- سلام نه خوب نیستم.
یا اگه می‌خواید حس حال کاراکتر رو مشخص کنید به این حال است.
سجاد خوشحال گفت: سلام خوبی؟
علی ناراحت گفت: سلام نه خوب نیستم.
خلاصه، ژانر هم به موضوع رمان می خورد مشکلی ندیدم
اگه نقد ضعیفی بود به بزرگی خودتون ببخشید.
باسلام...
عرضم به حضورتون تا جایی که من پارت گذاری این اثر رو خوندم، خوب بود خیلی چیز ها رو احتیاط کرده بود. مثلا: می و نمی را جدا کرده بود.
اشکال زیادی ندیدم به جز این موارد.
دیالوگ نویسی ضعیفی داشتن از فونت استفاده کرده بودن.
مانند: کجا رفتی داداش؟❌
صحیح: داداش کجا رفتی؟✅
فضا سازی
فضا سازی ضعیفی داشتن اونجوری که باید حسی به ادم القا بشه رو نداشت.
در فضا سازی باید از آنچه در صحنه وجود دارد و می تواند احساس بر انگیز باشد، استفاده کرد؛ چیز هایی مانند: اشیاء، نحوه چینش آنها، نور، سایه، صدا... چیزهایی که به لامسه مربوط است مانند: گرمی، زبری، گرگرفتگی، لرز...
مثال: در بعد از ظهری آرام و ساکت مردمی وارد شهر پر سر و صدا می شوند.
بهترین کار تو فضا سازی این است که از چند حس که فضای مورد نظر به ما انتقال می دهد استفاده کنیم.
حس آمیزی
حس آمیزی کمی ضعیف بود اگه روی اون موضوع کار کنه میتونه اون حسی که می‌خواد رو به آدم القا کنه.
به کار گیری و نوشتن درست نشانه های تکی
در خیلی جا ها درست به کار برده بود.
اما برای توضیح بیشتر...
الف) نشانه های تکی بدون فاصله با آخرین حرف کلمه ی پیش از خود نوشته می شود.
ب) نشانه‌ی تکی با نخستین حرف کلمه‌ی پس از آن یک فاصله وجود دارد.
نادرست:
مبینا سیب دارد.مهسا سیب ندارد.
مبینا سیب دارد .مهسا سیب ندارد.
درست:
مبینا سیب دارد. مهسا سیب ندارد.
جدا سازی رو تا حدودی رعایت کرده بود.
مثلا: می و نمی رو جدا کرده بود.
مانند: میگفت❌ میگفت✅
همزمان❌ هم زمان✅
از نظر من کلمات و جملات هاتون رو با فاصله کنار هم بنویسید تا زیبا و خوانا به نظر برسد.
و یه مشکل که خودم به شخصه روش حساسم اینه که خواهشاً
در نوشتن از خط تیره( - ) استفاده کنید.
مثلا برای هر کاراکتر خود به مثال علی، حسین اینجوری ننویسید و از این ها استفاده نکنید.
غلط❌
* سلام علی خوبی؟
_ سلام نه خوب نیستم.
صحیح✅
- سلام علی خوبی؟
- سلام نه خوب نیستم.
یا اگه می‌خواید حس حال کاراکتر رو مشخص کنید به این حال است.
سجاد خوشحال گفت: سلام خوبی؟
علی ناراحت گفت: سلام نه خوب نیستم.
خلاصه، ژانر هم به موضوع رمان می خورد مشکلی ندیدم
اگه نقد ضعیفی بود به بزرگی خودتون ببخشید.
آخرین ویرایش:
-
- ارسالات
- 9,789
-
- پسندها
- 17,977
-
- دست‌آوردها
- 143
-
- مدال‌ها
- 4
سلام. وقت به‌خیر.
عرضم بر حضور شما که نقد یعنی نقاط ضعف چیزی رو نشون دادن. حالا میتونه در امر نوشتن باشه یا هرچیزه دیگه‌ای.
اما اشکالات ذکر شده توسط شما نه تنها نقد نیست، بلکه از اصول ویرایش هست که پس از پایان رمان، توسط ویراستار تصحیح خواهد شد و بیان چنین چیزهایی به نویسنده در پیشرفت قلمش کارساز نیست بلکه دلسردش میکنه.
در نقد رمان باید عناصری همچون: عنوان، ژانر، خلاصه، مقدمه، آغاز، سیر، نثر یا بافت، شخصیت‌پردازی، توصیفات (که شامل سه بخش هست: توصیف مکان، توصیف ظواهر، توصیف احساسات) دیالوگ و منولوگ، زاویه‌دید یا دیدگاه، باورپذیری، ایده و پیرنگ نقد بشه.
همچنین نقد شما فقط برای فضاسازی هست اما وقتی نقدی به منتقدی واگذار میشه، منتقد باید از ابتدا تا انتهای رمان رو مطالعه کنه و «تک تک» نواقصش رو بیان کنه.
موقع نقد این سؤالات رو از خودتون بپرسید:
عنوان با ژانر و محتوا همخونی داره؟ اصلا ژانر با محتوا جور درمیاد؟ آغاز رمان (سه پارت نخست) شما رو مجذوب به خوندن کرد؟ شخصیت‌ها خوب هماهنگ بودن؟ توصیفات چطور بود؟ (تونستید در ذهنتون فضای رمان رو تصور کنید؟) دیالوگ‌ها دلنشین بود؟روایِ رمان چی بود؟ (دانای کل، اول شخص مفرد، اول شخص ماضی، دوم شخص و...) خب این راوی‌ای که انتخاب شده بود به طور کامل اجرا شده بود یا نثر مخلوط بود؟ اصلا رمان رو میشد باور کرد یا نویسنده الکی چندتا چیز رو بافته بود بهم و ازش رمان دوخته بود؟! ایده‌ی رمان جدید بود؟
جوابی که به این سؤالات داده بشه، میشه یه نقد صحیح. حالا مجدد با توجه به مواردی که ذکر کردم، همین رمان رو نقد کنید و این‌بار در (خصوصی‌ای که باهاتون ایجاد شده) ارسال کنید لطفاً.
"نقد رمان وانگهی وارونگی"
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔸نام رمان🔸
در وهله ی اول، نام انتخابی برای رمان باید به طور همزمان دارای ویژگی های زیر باشه:
1- تکراری نباشه ( بهتره از کلمات عمومی در دستور زبان استفاده نشه و به جاش از مترادف ها کمک گرفته بشه)
2-در نگاه مخاطب جذاب باشه و بین اثر و ذهن خواننده کشش ایجاد کنه
3-اندازه ی مناسبی داشته باشه ( نه خیلی طولانی و نه خیلی کوتاه)
4- خاصیت ماندگاری در ذهن رو دارا باشه ( استفاده از کلمات بیش از اندازه سخت و غیر مرسوم نه تنها جذاب نیست بلکه باعث ایجاد یک نوع گسل ذهنی بین اثر و مخاطب رمان میشه )
5- ارتباط مناسبی با مضمون و خط فکری داستان داشته باشه.
حالا بر اساس ویژگی هایی که گفتم، اسم رمان به طور میانگین 50 درصد جذابیت رو در ذهن مخاطب ایجاد میکنه. نقطه ی قوت اسم انتخابی در واژه آرایی بین کلمه وانگهی و وارونگی هستش که باعث میشه یک نوع هم آوایی خاص شکل بگیره.
با این تفاسیر استفاده از کلمه ی " وارونگی " به طور مکرر توسط نویسنده ها دیده میشه پس نمیشه با قاطعیت درمورد غیرتکراری بودن این اسم نظر داد.
🔸خلاصه رمان🔸
خلاصه باید به نوع خودش یک سرنخ از داستان رو به مخاطب القا کنه؛ نوشتن یک خلاصه خوب باعث ترغیب خواننده برای ادامه دادن خوندن رمان میشه پس بسیار مهم هستش که چطور خلاصه به رشته تحریر در بیاد.
متاسفانه در این خلاصه هیچ چالش و انگیزه ای از روند و موضوع داستان به طور شفاف دیده نمی شد.
گنگ و مبهم بودن در خلاصه نویسی یکی از عناصر اصلی جذابیت اون هستش اما اگر بخوایم به طور بیش از حد به این ابهام پر و بال بدیم، باعث دلزدگی مخاطب شما میشه.
خلاصه ی این رمان بیشتر شباهت به مقدمه داشت تا این که توانایی انتقال اطلاعات و سیر داستانی رمان رو داشته باشه؛ درواقع اصول خلاصه نویسی رعایت نشده بود و متاسفانه شروع خوبی نداشت.
نکته ی بعدی که شاید بهتر بود در قسمت ویراستاری مطرح بشه، نامربوط بودن جملات از نظر بُعد اطلاعاتی و همین طور جابه جا بودن فاعل و فعل و مفعول هستش.
به طوری که حین خوندن اولین جمله ، برای درک واقعی منظور نویسنده مخاطب ناچار به خوانش چندباره هستش! این موضوع در هر حالتی باعث دلزدگی خواننده رمان میشه.
برای مثال در جمله ی " پنداشت که اکسیر رهایی از تمام ظلماتش فرا رسیده است " استفاده از کلمه ی "تمام" حالت ناموزونی به جمله داده و باعث به هم ریختگی حدودی جمله شده.
یا در آخرین جملات خلاصه گفته شده " و باز تنها شد و ماند در میان ظلمات کسی که پنداشته بود تنها نیست"، به طور فوق جدی افعال به طور اشتباه استفاده شدن. اگر هدف نویسنده از جابه جایی افعال جمله صرفا بخاطر سنگین تر شدن قلمش باشه، در این قسمت موفق عمل نکرده و از لحاظ ادبیاتی کاملا اشتباه تلقی میشه.
استفاده از دوتا فعل " ماند "و " شد" در ابتدای جمله و بعد از اون آوردن متمم که درواقع ادامه ی جمله هستش کاملا ساختار رو به هم زده و نه تنها اصولی نیست بلکه از نظر خوانش هم جذاب به نظر نمیرسه.
بهتر بود که نویسنده در ترتیب بندی جملات دقت بیشتری به خرج بده.
🔸مقدمه رمان🔸
استفاده از آثار شعرا در دنیای ادبیات شاید در نگاه اول موضوع فراگیر و عادی ای جلوه کنه اما به عنوان یک خواننده انتظار میره که نویسنده از قلم خودش برای نوشتن تمام بخش های رمان حتی مقدمه استفاده بکنه؛ حتی اگر اشعار نویسندگان مطرح تناسب زیادی با سیر داستان داشته باشن، بهترین راه تقویت قلم استفاده از ذهن و تخیلات خود شخص نویسنده هستش.
با این توصیفات متاسفانه نمیشه نقد کاملی در رابطه با این مقدمه صورت بگیره.
🔸شروع رمان🔸
خب اگر بخوام واقع گرایانه حرف بزنم، شروع جذابی برای رمان نبود. ضمن اینکه در همون چند خط اول و مکالمه های بین کارکترها، بازهم موضوع کلیشه ای اکثر رمان ها ( ازدواج اجباری ) مطرح شد.
برای مخاطبی که به اندازه ی تارهای موی روی سرش رمان های ازدواج اجباری خونده، این شروع به شدت کسل کننده تلقی میشه و حتی ممکنه باعث بشه رمان رو رها کنه.
یک شروع مناسب با هیجان و موقعیت مناسب شرایط، کمک خیلی زیادی برای جذاب تر شدن قلم نویسنده میکنه؛ از اشتباهات دیگه ی این شروع میشه به ناگهانی بودن صحنه و لو دادن حد خیلی زیادی از موضوع داستان توی چند خط اول اشاره کرد.
شروع این چنین باز و بدون ابهامی مخصوصا با موضوعی که تکرر زیادی بین رمان های دیگه پیدا کرده، حتی اگر بر فرض در ادامه داستان این ازدواج اجباری به هر علتی صورت نگیره، باعث نظر منفی مخاطب میشه و جذابیت داستان رو مورد حمله قرار میده. حدالامکان بهتره که شروع سربسته تری انتخاب بشه.
🔸علائم نگارشی و دستور زبان🔸
همون طور که توی قسمت خلاصه اشاره کردم حفظ ساختار درست ادبیاتی جمله خیلی خیلی مهمه اما متاسفانه در 100 درصد رمان تا به اینجای کار این نکته رعایت نشده بود؛ تعداد اشکالات جابه جایی فعل و فاعل اونقدر زیاد بود که من نمیدونم کدومش رو مثال بزنم اما به طور کلی نظر من بر اینه که هدف نویسنده نوشتن متنی ساده و عامیانه بوده اما باید توجه داشته باشیم که هرچقدرم سعی بر عامیانه نویسی داشته باشیم، نکات ویرایشی و مخصوصا استفاده از علائم نگارشی باعث قوی تر شدن قلم میشن.
در بعضی قسمت ها علائم نگارشی استفاده شده بود اما در خیلی از قسمت ها اصلا در جای خودشون دیده نمیشدن ( مخصوصا استفاده از ویرگول( ، ) در بین جملات )
در اصل علائم نگارشی به خوانش بهتر متن و آوا پنداری مخاطب کمک میکنن؛ اگر علائم درست ب۶ کهر گرفته بشن خواننده در حین خوندن متن متوجه میشه که مثلا کجای جمله مکث کنه یا کدوم جمله رو با موضع عاطفی یا خبری بخونه.
در ادامه ی خوانش صحیح، درک بهتر داستان در ذهن مخاطب کلید زده میشه و در آخر سطح کیفیت قلم بالا میره پس پیشنهاد من اینه که حتما به دستور ادبیات جملات ( فعل، فاعل، متمم، مفعول و...) و علائم نگارشی ( علامت سوال، علامت تعجب، ویرگول نقطه و...) اهمیت بیشتری بدین و ویرایش متن رو با دقت بیشتری به انجام برسونید.
🔸شخصیت پردازی و سیر داستان🔸
وارد کردن کارکترهای اصلی و فرعی به خط داستان خیلی مهمه؛ اگر خیلی بخوایم حساسیت به خرج بدیم و تک به تک کارکترهارو ارزیابی کنیم تا توی داستان نقش خودشون رو پیدا کنن، روند داستان کسل کننده میشه و مخاطب سیر داستات رو گم میکنه؛ اگر هم همه چی رو خیلی سریع رو کنیم متاسفانه خواننده گیج میشه که درواقع کی به کیه؟!
خوشبختانه تا حد امیدوارکننده ای شخصیت پردازی درست انجام شده بود و تقریبا میشه گفت خط داستان حفظ شده که صد درصد نکته خیلی مثبتی هستش.
لزوما برای قوی تر شدن ارتباط بین کارکتر ها و مخاطب بهتره که تا حد مناسبی حالت های شخصیت ها توصیف بشه.
توصیفات اصولا به چند دسته تفسیم میشن:
🔹 توصیف مکانی : توی این قسمت بهتره که قوی تر عمل کنید؛ توصیف کردن موقعیت کارکتر و صحنه سازی با استفاده از کلمات هنر نویسنده رو میرسونه؛ هرچقدر بهتر بتونیم منظورمون رو از حالت و شرایط شخصیت به خواننده برسونیم، موفق تر خواهیم بود.
🔹 توصیف عاطفی: از احساسات و افکار کارکترها خیلی راحت نگذر؛ بهتره که حتی جزئی ترین حس های شخصیت خیلی ماهرانه به مخاطب القا بشه تا بتونن درک بهتری از هم داشته باشن؛ برای خلق یک اثر موندگار باید این درک به حدی برسه که کارکتر بتونه تمام جوانب علاقه مندی خواننده به ادامه دادن رمان رو تضمین کنه و اینکار فقط با ایجاد حس همدلی و هنفکری بین کارکتری که نویسنده خلقش میکنه و مخاطب رمانه.
🔹 توصیف ظاهری: خواننده باید بتونه توی ذهنش تصور بکنه که چطور تصویری از داستان داشته باشه؛ متاسفانه در کل توصیفات این رمان کمه و تصویرسازی رو سخت کرده که باید بیشتر بهش اهمیت داده بشه.
توصیفات ظاهری صرفا میتونن بیان رنگ چشم، حالت مو، رنگ پوست و... باشن.
🔹 توصیفات اخلاقی: توی دنیای واقعی هر آدمی برای خودش یکسری خلقیات خاص داره؛ توی داستان هم باید همین اتفاق بیفته! متاسفانه بیشتر نویسنده ها فقط به فکر اینن که شخصیت های اصلی رو از بقیه متمایز کنن و فقط وقتشون رو صرف درست کردن حالت های خاص اخلاقی برای کارکترهای اصلیشون میکنن؛ در حالی که وجود کارکترهای فرعی بیشتر از اونی که در فکر بگنجه توی روند داستان اثر داره.
باید به تک تک کارکتر ها اهمیت داده بشه و توصیفات اخلاقی هر شخصیت برای مخاطب روشن بشه.
به طور مثال ممکنه یکی از کارکترها عادت خوردن قهوه ی تلخ داشته باشه که نویسنده لازم بدونه روی این اخلاق تاکید کنه یا کارکتر دیگه ای به طور خاصی صحبت بکنه یا حتی لهجه داشته باشه؛ همه ی این ها و توصیفات مثل اینهایی که گفتم باید خیلی بیشتر بهش اهمیت داده بشه.
🔸مونولوگ ها و دیالوگ🔸
استفاده از دیالوگ های ماندگار ( مخصوصا حرف هایی که برگرفته از دل باشن؛ یعنی حالت احساس متقابل بین مخاطب و کارکتر ایجاد کنن) موضوع مهمی برای محبوبیت یک اثره!
جملات نه به طور همیشگی اما گاهی وقت ها لازمه که از حالت ساده و عادی رومزه خارج بشه و رنگ متنوع بودن و تازگی به خودش بگیره که متاسفانه بیشتر دیالوگ هایی که من دیدم از این قاعده پیروی نمیکرد و بسیار ساده و روزمره بودن.
همین طور توی بخش مونولوگ ها هم این ضعف به چشم میخورد که البته کمتر از دیالوگ نویسی بود. توصیف حالات کارکتر برای مثل سرفه کردن، خندیدن، طعنه زدن، چشمک زدن، ابرو بالا انداختن و ... در کنار دیالوگ نویسی باعث میشه که اون حس و حالت شخصیت با گوشت و خون مخاطب درهم آمیخته بشه پس باید تاکید بیشتری توی این قسمت وجود داشته باشه؛ البته هرچیزی حد و حدود خاصی داره! نباید بیش از اندازه به حرکات مختلف کارکترها پرداخته بشه چون هرچیزی اگر به اندازه مناسبش استفاده نشه باعث دلزدگیه.
🔸ژانر انتخابی و زاویه دید🔸
تا این جای کار که مشخصا ژانر عاشقانه بیداد میکرد و اجتماعی بودن موضوع هم قابل درک بود پس نویسنده در انتخاب ژانرها به طور درستی عمل کرده؛ در مورد زاویه دید هم خب مسلما پرمخاطب ترین زاویه دید، اول شخص مفرده اما نکته ای که لازم دیدم بازم تکرار کنم اینه که نویسنده ی این رمان بهتره بین استفاده ی بیش از اندازه از حالت های عامیانه، به نوشتاری بودن و دستور ادبی جملاتش دقت کنه و همون طور که حرف میزنه ننویسه! این طوری سطح حرفه ای بودن کار بالاتر میاد و به امیدخدا اثر چشمگیری خلق میشه.
خداقوت
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
@HAZ'IN
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔸نام رمان🔸
در وهله ی اول، نام انتخابی برای رمان باید به طور همزمان دارای ویژگی های زیر باشه:
1- تکراری نباشه ( بهتره از کلمات عمومی در دستور زبان استفاده نشه و به جاش از مترادف ها کمک گرفته بشه)
2-در نگاه مخاطب جذاب باشه و بین اثر و ذهن خواننده کشش ایجاد کنه
3-اندازه ی مناسبی داشته باشه ( نه خیلی طولانی و نه خیلی کوتاه)
4- خاصیت ماندگاری در ذهن رو دارا باشه ( استفاده از کلمات بیش از اندازه سخت و غیر مرسوم نه تنها جذاب نیست بلکه باعث ایجاد یک نوع گسل ذهنی بین اثر و مخاطب رمان میشه )
5- ارتباط مناسبی با مضمون و خط فکری داستان داشته باشه.
حالا بر اساس ویژگی هایی که گفتم، اسم رمان به طور میانگین 50 درصد جذابیت رو در ذهن مخاطب ایجاد میکنه. نقطه ی قوت اسم انتخابی در واژه آرایی بین کلمه وانگهی و وارونگی هستش که باعث میشه یک نوع هم آوایی خاص شکل بگیره.
با این تفاسیر استفاده از کلمه ی " وارونگی " به طور مکرر توسط نویسنده ها دیده میشه پس نمیشه با قاطعیت درمورد غیرتکراری بودن این اسم نظر داد.
🔸خلاصه رمان🔸
خلاصه باید به نوع خودش یک سرنخ از داستان رو به مخاطب القا کنه؛ نوشتن یک خلاصه خوب باعث ترغیب خواننده برای ادامه دادن خوندن رمان میشه پس بسیار مهم هستش که چطور خلاصه به رشته تحریر در بیاد.
متاسفانه در این خلاصه هیچ چالش و انگیزه ای از روند و موضوع داستان به طور شفاف دیده نمی شد.
گنگ و مبهم بودن در خلاصه نویسی یکی از عناصر اصلی جذابیت اون هستش اما اگر بخوایم به طور بیش از حد به این ابهام پر و بال بدیم، باعث دلزدگی مخاطب شما میشه.
خلاصه ی این رمان بیشتر شباهت به مقدمه داشت تا این که توانایی انتقال اطلاعات و سیر داستانی رمان رو داشته باشه؛ درواقع اصول خلاصه نویسی رعایت نشده بود و متاسفانه شروع خوبی نداشت.
نکته ی بعدی که شاید بهتر بود در قسمت ویراستاری مطرح بشه، نامربوط بودن جملات از نظر بُعد اطلاعاتی و همین طور جابه جا بودن فاعل و فعل و مفعول هستش.
به طوری که حین خوندن اولین جمله ، برای درک واقعی منظور نویسنده مخاطب ناچار به خوانش چندباره هستش! این موضوع در هر حالتی باعث دلزدگی خواننده رمان میشه.
برای مثال در جمله ی " پنداشت که اکسیر رهایی از تمام ظلماتش فرا رسیده است " استفاده از کلمه ی "تمام" حالت ناموزونی به جمله داده و باعث به هم ریختگی حدودی جمله شده.
یا در آخرین جملات خلاصه گفته شده " و باز تنها شد و ماند در میان ظلمات کسی که پنداشته بود تنها نیست"، به طور فوق جدی افعال به طور اشتباه استفاده شدن. اگر هدف نویسنده از جابه جایی افعال جمله صرفا بخاطر سنگین تر شدن قلمش باشه، در این قسمت موفق عمل نکرده و از لحاظ ادبیاتی کاملا اشتباه تلقی میشه.
استفاده از دوتا فعل " ماند "و " شد" در ابتدای جمله و بعد از اون آوردن متمم که درواقع ادامه ی جمله هستش کاملا ساختار رو به هم زده و نه تنها اصولی نیست بلکه از نظر خوانش هم جذاب به نظر نمیرسه.
بهتر بود که نویسنده در ترتیب بندی جملات دقت بیشتری به خرج بده.
🔸مقدمه رمان🔸
استفاده از آثار شعرا در دنیای ادبیات شاید در نگاه اول موضوع فراگیر و عادی ای جلوه کنه اما به عنوان یک خواننده انتظار میره که نویسنده از قلم خودش برای نوشتن تمام بخش های رمان حتی مقدمه استفاده بکنه؛ حتی اگر اشعار نویسندگان مطرح تناسب زیادی با سیر داستان داشته باشن، بهترین راه تقویت قلم استفاده از ذهن و تخیلات خود شخص نویسنده هستش.
با این توصیفات متاسفانه نمیشه نقد کاملی در رابطه با این مقدمه صورت بگیره.
🔸شروع رمان🔸
خب اگر بخوام واقع گرایانه حرف بزنم، شروع جذابی برای رمان نبود. ضمن اینکه در همون چند خط اول و مکالمه های بین کارکترها، بازهم موضوع کلیشه ای اکثر رمان ها ( ازدواج اجباری ) مطرح شد.
برای مخاطبی که به اندازه ی تارهای موی روی سرش رمان های ازدواج اجباری خونده، این شروع به شدت کسل کننده تلقی میشه و حتی ممکنه باعث بشه رمان رو رها کنه.
یک شروع مناسب با هیجان و موقعیت مناسب شرایط، کمک خیلی زیادی برای جذاب تر شدن قلم نویسنده میکنه؛ از اشتباهات دیگه ی این شروع میشه به ناگهانی بودن صحنه و لو دادن حد خیلی زیادی از موضوع داستان توی چند خط اول اشاره کرد.
شروع این چنین باز و بدون ابهامی مخصوصا با موضوعی که تکرر زیادی بین رمان های دیگه پیدا کرده، حتی اگر بر فرض در ادامه داستان این ازدواج اجباری به هر علتی صورت نگیره، باعث نظر منفی مخاطب میشه و جذابیت داستان رو مورد حمله قرار میده. حدالامکان بهتره که شروع سربسته تری انتخاب بشه.
🔸علائم نگارشی و دستور زبان🔸
همون طور که توی قسمت خلاصه اشاره کردم حفظ ساختار درست ادبیاتی جمله خیلی خیلی مهمه اما متاسفانه در 100 درصد رمان تا به اینجای کار این نکته رعایت نشده بود؛ تعداد اشکالات جابه جایی فعل و فاعل اونقدر زیاد بود که من نمیدونم کدومش رو مثال بزنم اما به طور کلی نظر من بر اینه که هدف نویسنده نوشتن متنی ساده و عامیانه بوده اما باید توجه داشته باشیم که هرچقدرم سعی بر عامیانه نویسی داشته باشیم، نکات ویرایشی و مخصوصا استفاده از علائم نگارشی باعث قوی تر شدن قلم میشن.
در بعضی قسمت ها علائم نگارشی استفاده شده بود اما در خیلی از قسمت ها اصلا در جای خودشون دیده نمیشدن ( مخصوصا استفاده از ویرگول( ، ) در بین جملات )
در اصل علائم نگارشی به خوانش بهتر متن و آوا پنداری مخاطب کمک میکنن؛ اگر علائم درست ب۶ کهر گرفته بشن خواننده در حین خوندن متن متوجه میشه که مثلا کجای جمله مکث کنه یا کدوم جمله رو با موضع عاطفی یا خبری بخونه.
در ادامه ی خوانش صحیح، درک بهتر داستان در ذهن مخاطب کلید زده میشه و در آخر سطح کیفیت قلم بالا میره پس پیشنهاد من اینه که حتما به دستور ادبیات جملات ( فعل، فاعل، متمم، مفعول و...) و علائم نگارشی ( علامت سوال، علامت تعجب، ویرگول نقطه و...) اهمیت بیشتری بدین و ویرایش متن رو با دقت بیشتری به انجام برسونید.
🔸شخصیت پردازی و سیر داستان🔸
وارد کردن کارکترهای اصلی و فرعی به خط داستان خیلی مهمه؛ اگر خیلی بخوایم حساسیت به خرج بدیم و تک به تک کارکترهارو ارزیابی کنیم تا توی داستان نقش خودشون رو پیدا کنن، روند داستان کسل کننده میشه و مخاطب سیر داستات رو گم میکنه؛ اگر هم همه چی رو خیلی سریع رو کنیم متاسفانه خواننده گیج میشه که درواقع کی به کیه؟!
خوشبختانه تا حد امیدوارکننده ای شخصیت پردازی درست انجام شده بود و تقریبا میشه گفت خط داستان حفظ شده که صد درصد نکته خیلی مثبتی هستش.
لزوما برای قوی تر شدن ارتباط بین کارکتر ها و مخاطب بهتره که تا حد مناسبی حالت های شخصیت ها توصیف بشه.
توصیفات اصولا به چند دسته تفسیم میشن:
🔹 توصیف مکانی : توی این قسمت بهتره که قوی تر عمل کنید؛ توصیف کردن موقعیت کارکتر و صحنه سازی با استفاده از کلمات هنر نویسنده رو میرسونه؛ هرچقدر بهتر بتونیم منظورمون رو از حالت و شرایط شخصیت به خواننده برسونیم، موفق تر خواهیم بود.
🔹 توصیف عاطفی: از احساسات و افکار کارکترها خیلی راحت نگذر؛ بهتره که حتی جزئی ترین حس های شخصیت خیلی ماهرانه به مخاطب القا بشه تا بتونن درک بهتری از هم داشته باشن؛ برای خلق یک اثر موندگار باید این درک به حدی برسه که کارکتر بتونه تمام جوانب علاقه مندی خواننده به ادامه دادن رمان رو تضمین کنه و اینکار فقط با ایجاد حس همدلی و هنفکری بین کارکتری که نویسنده خلقش میکنه و مخاطب رمانه.
🔹 توصیف ظاهری: خواننده باید بتونه توی ذهنش تصور بکنه که چطور تصویری از داستان داشته باشه؛ متاسفانه در کل توصیفات این رمان کمه و تصویرسازی رو سخت کرده که باید بیشتر بهش اهمیت داده بشه.
توصیفات ظاهری صرفا میتونن بیان رنگ چشم، حالت مو، رنگ پوست و... باشن.
🔹 توصیفات اخلاقی: توی دنیای واقعی هر آدمی برای خودش یکسری خلقیات خاص داره؛ توی داستان هم باید همین اتفاق بیفته! متاسفانه بیشتر نویسنده ها فقط به فکر اینن که شخصیت های اصلی رو از بقیه متمایز کنن و فقط وقتشون رو صرف درست کردن حالت های خاص اخلاقی برای کارکترهای اصلیشون میکنن؛ در حالی که وجود کارکترهای فرعی بیشتر از اونی که در فکر بگنجه توی روند داستان اثر داره.
باید به تک تک کارکتر ها اهمیت داده بشه و توصیفات اخلاقی هر شخصیت برای مخاطب روشن بشه.
به طور مثال ممکنه یکی از کارکترها عادت خوردن قهوه ی تلخ داشته باشه که نویسنده لازم بدونه روی این اخلاق تاکید کنه یا کارکتر دیگه ای به طور خاصی صحبت بکنه یا حتی لهجه داشته باشه؛ همه ی این ها و توصیفات مثل اینهایی که گفتم باید خیلی بیشتر بهش اهمیت داده بشه.
🔸مونولوگ ها و دیالوگ🔸
استفاده از دیالوگ های ماندگار ( مخصوصا حرف هایی که برگرفته از دل باشن؛ یعنی حالت احساس متقابل بین مخاطب و کارکتر ایجاد کنن) موضوع مهمی برای محبوبیت یک اثره!
جملات نه به طور همیشگی اما گاهی وقت ها لازمه که از حالت ساده و عادی رومزه خارج بشه و رنگ متنوع بودن و تازگی به خودش بگیره که متاسفانه بیشتر دیالوگ هایی که من دیدم از این قاعده پیروی نمیکرد و بسیار ساده و روزمره بودن.
همین طور توی بخش مونولوگ ها هم این ضعف به چشم میخورد که البته کمتر از دیالوگ نویسی بود. توصیف حالات کارکتر برای مثل سرفه کردن، خندیدن، طعنه زدن، چشمک زدن، ابرو بالا انداختن و ... در کنار دیالوگ نویسی باعث میشه که اون حس و حالت شخصیت با گوشت و خون مخاطب درهم آمیخته بشه پس باید تاکید بیشتری توی این قسمت وجود داشته باشه؛ البته هرچیزی حد و حدود خاصی داره! نباید بیش از اندازه به حرکات مختلف کارکترها پرداخته بشه چون هرچیزی اگر به اندازه مناسبش استفاده نشه باعث دلزدگیه.
🔸ژانر انتخابی و زاویه دید🔸
تا این جای کار که مشخصا ژانر عاشقانه بیداد میکرد و اجتماعی بودن موضوع هم قابل درک بود پس نویسنده در انتخاب ژانرها به طور درستی عمل کرده؛ در مورد زاویه دید هم خب مسلما پرمخاطب ترین زاویه دید، اول شخص مفرده اما نکته ای که لازم دیدم بازم تکرار کنم اینه که نویسنده ی این رمان بهتره بین استفاده ی بیش از اندازه از حالت های عامیانه، به نوشتاری بودن و دستور ادبی جملاتش دقت کنه و همون طور که حرف میزنه ننویسه! این طوری سطح حرفه ای بودن کار بالاتر میاد و به امیدخدا اثر چشمگیری خلق میشه.
خداقوت
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
@HAZ'IN
" نقد رمان انیگما "
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔹نام رمان🔹
به طور قطع نام انتخابی رمان همراه با کاربردی بودن و تناسب زیادی که با ژانرهای انتخابی نویسنده داره، ابعاد کلیشه ای انتخاب یک نام مناسب برای رمان رو دور زده!
" انیگما " در نگاه اول جذابیت کافی ای برای مخاطب ایجاد میکنه اما نکته ی قابل توجهی که به نظر من قوت کار محسوب میشه اینه که معنای انیگما به معمایی بودن رمان اشاره ی ویژه ای میکنه.
با این حال قابل ذکره تعداد زیادی از مخاطب های امروزی رمان های مجازی بین رده سنی 10 تا 15 سال هستند که تا حدودی مهارت لازمه برای فهمیدن منظور اصلی نویسنده برای انتخاب این اسم رو ندارن و ناچار به استفاده از مترجم های زبان برای فهمیدن معنی کلمه ی انیگما میشن؛ با این توجیح باید انتظار داشته باشیم که تعداد زیادی هم به مترجم متوسط نشن و جذابیت اسم براشون القا نشه و دست از خوندن رمان بردارن!
🔹خلاصه رمان🔹
با وجود این که خلاصه ی نوشته شده توسط نویسنده حد و حدود داستان رمان رو مشخص کرده اما بهتر بود که بر اساس ژانر معمایی رمان،گنگ تر و مفهومی تر از جملات استفاده بشه.
این خلاصه تا حد باز و زیادی به روند و اتفاقات داخل رمان اشاره کرده و تقریبا میشه گفت که هیچ سوال و چالشی برای کنجکاو کردن خواننده ی رمان ایجاد نشده.
سبک نوشتاری و چیدمان جملات بسیار ساده ست؛ برای بهبود کیفیت قلم بایستی از عناصر ادبی مثل آرایه ها استفاده کرد تا سطح قلم از حالت بسیار ساده خارج بشه.
🔹مقدمه رمان🔹
اول اینکه خیلی بهتر بود که خود نویسنده دست به نوشتن مقدمه بزنه و از آثار دیگر نویسندگان فاخر استفاده نشه( یا حتی الگو برداری بشه )
مخاطب رمان به دنبال خوندن تفکر و قلم نویسنده ست پس برای حرفه ای تر شدن قلم، استفاده از اثر دیگران جلوه ای چندان مناسبی نداره.
با توجه به این که مقدمه برگرفته از قلم خود نویسنده نیست نمیشه زیاد روی جملاتش مانور داد اما نکته ای که به چشمم خورد در همون ابتدای مقدمه بود که نوشته شده بود:
چون هر لحظه امکان داری بمیری.❌
بافت جمله خبریه و داره دلیل و برهانی برای جملات قبلیش میاره پس خیلی مهمه که از چه فعلی استفاده بشه. نویسنده محترم توجه داشته باشه که بهتره به جای " امکان داری " از فعل " امکان داره " که سوم شخص هستش استفاده بکنه.
از نظر محتوای مقدمه، تا حد زیادی به تراژدی و عاشقانه بودن اثر اشاره شده اما قابل ذکره که توی ژانرهای انتخابی نویسنده خبری از سبک تراژدی نبود. در واقع از نظر من مقدمه گنگ تر و چالش برانگیز تر خلاصه ی رمان بود.
🔹شروع رمان🔹
سرآغاز به نسبت جذاب و پر چالشی برای رمان بود البته اگر داخل خلاصه از مرگ یکی از کارکترها خبر داده نمیشد، این شروع خیلی جذاب تر و به قولی نفس گیر تر میشد.
تا حدودی میشه گفت شروع رمان از صحنه ی مرگ کلیشه ای محسوب میشه اما نوع نوشتن صحنه و توصیف حس و حال اون مرگ هنر نویسنده ایه که با قلمش کلیشه هارو از بین میبره؛ خوشبختانه این حالت برای شروع انیگما صدق میکرد.
در رابطه با این که چند با توصیف صحنه ی مرگ به طور ناگهانی به یک بعد زمانی دیگه پرتاب میشیم، قابل ذکره که باعث گیجی و دلزدگی مخاطب میشه؛ بهتر بود که بعد از استفاده ی نویسنده از سه ستاره ( *** ) که نشون بده زمان تغییر کرده، اشاره میشد که رمان به زمان قبل یا بعد از اتفاق افتادن صحنه مرگ کشیده شده و حتی از زبان چه شخصی داریم رمان رو ادامه میدیم؟ با این که بعد تر میفهمیم که بعد از مرگ ماحی روند رمان ادامه پیدا کرده اما برای نظم بیشتر بهتر میشد همون ابتدای پارت مشخص بشه.
🔹سیر داستان و توصیفات🔹
معماطور بودن داستان رو به خوبی میشد حس کرد. درواقع یه حالت زنجیر واری از جملات به جا رو توی متن رمان دیدم که بهم تفکرات نویسنده رو القا میکرد و این خیلی عالیه؛ اما باید توجه داشته باشیم که توصیفات بیش از اندازه و حتی درست کردن رمز و چالش های زیاد، باعث خستگی مخاطبت میشه. پیچیدگی داستان شاید خیلی به نظر جذاب برسه اما به همون اندازه هم باعث کسل کنندگی و خسته شدن مخاطب از حدس و گمان های الکی میشه.
از نظر توصیف کردن شخصیت ها تا حدودی ضعیف عمل شده و باید خیلی بیشتر برای جا انداختن تصویر بهتری از تمام کارکترها توی ذهن مخاطب وقت صرف بشه. به همون اندازه توی توصیف های موقعیتی و احساسات کارکتر ها قوی ظاهر شده بود و به نظر من حجم مناسبی از توصیف هارو توی متن میشد دید.
🔹شخصیت پردازی و ژانرهای انتخابی🔹
چیدمان شخصیتی و حالت ورود کارکترها به همراه کارکتر اصلی خیلی ابتدایی بود! بهتر بود که برای مطرح کردن شخصیت ها از چیزی بیشتر و فراتر از رو در رو شدن شخصیت اصلیت " حنا " باهاشون مایه گذاشته بشه؛ این طوری نه خواننده توی معماهای داستان و رفت و آمد کارکترها گیج نمیشه هم سطح کیفیت قلم بالاتر میره.
ژانرهای انتخابی نویسنده زیاد بودن! معمولا برای یه رمان نهایتا سه تا سبک ژانر استفاده میشه که به نظر من همون سه تا هم زیاده! خیلی از رمان ها ممکنه بیشتر ژانرهارو داخل خودشون جا بدن اما نویسنده باید از مهم ترین و بارزترین ژانرهای اثرش اسم ببره؛ به طور مثال وقتی ژانر جنایی رو استفاده کرد لزومی نداشت از معمایی نام ببره و بلعکس! این چیزی که گفتم از نظر اصولی کاربرد نویسندگی ایراد داره واگرنه از نظر خیلی ها شاید اصلا چیز مهمی محسوب نشه.
🔹سبک نوشتاری 🔹
مهم ترین نکته ای که باید بگم اینه که به طرز شلخته ای همه چیز درهم بود! باید از پاراگراف بندی منظم تری استفاده بشه . خیلی جاها به چشم میخورد که دیالوگ شخصیت داخل پاراگراف توصیفات و بین جملات خبری نوشته شده بود درحالی که این کار هم باعث انبوه شدن حجم نوشته ها و بی نظمی میشه و هم چشم مخاطب رو خسته میکنه.
استفاده ی بیش از اندازه و غلط" « " برای تمام دیالوگ ها خیلی به چشم میخورد. بهتره که در ابتدای دیالوگ از علامت : استفاده بشه و در انتها از گیومه استفاده کنیم. اصولی تر اینه که حتی به جای : از خط چین کوتاه - بهره بگیریم. در واقع کاربرد علامت « صرفا برای استفاده از جملاتیه که توی ذهن کارکتر نقش میبنده و یا حتی اشاره به فلش بک های از خاطرات ذهنی داره تا با دیالوگ های اصلی قاطی نشه.
از نظر زاویه دید با نگاه اول شخص کارکتر اصلی مواجه بودیم که کاربرد زیادی توی رمان نویسی مجازی داره؛ تنها نکته قابل ذکر اینه که در صورت انتقال رمان از زمانی به زمان دیگه و حتی انتقال نگاه و دید رمان از کارکتری به کارکتر دیگه به گذاشتن سه ستاره اکتفا نشه و نویسنده ذکر بکنه که چه اتفاقی دقیقا افتاد.
به اشکالات تایپی توجه زیادی باید بشه چون توی چند تا مورد اشکال تایپی دیدم که زیبایی کار رو تحت شعاع قرار میده.
در آخر ذکر میکنم که نقطه ی قوت نویسنده استفاده ی به جا از علامت های ادبی در جای به جای جملات بود که خوانش رو سهل تر میکرد.
موفق و پیروز باشید.
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
@HAZ'IN
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔹نام رمان🔹
به طور قطع نام انتخابی رمان همراه با کاربردی بودن و تناسب زیادی که با ژانرهای انتخابی نویسنده داره، ابعاد کلیشه ای انتخاب یک نام مناسب برای رمان رو دور زده!
" انیگما " در نگاه اول جذابیت کافی ای برای مخاطب ایجاد میکنه اما نکته ی قابل توجهی که به نظر من قوت کار محسوب میشه اینه که معنای انیگما به معمایی بودن رمان اشاره ی ویژه ای میکنه.
با این حال قابل ذکره تعداد زیادی از مخاطب های امروزی رمان های مجازی بین رده سنی 10 تا 15 سال هستند که تا حدودی مهارت لازمه برای فهمیدن منظور اصلی نویسنده برای انتخاب این اسم رو ندارن و ناچار به استفاده از مترجم های زبان برای فهمیدن معنی کلمه ی انیگما میشن؛ با این توجیح باید انتظار داشته باشیم که تعداد زیادی هم به مترجم متوسط نشن و جذابیت اسم براشون القا نشه و دست از خوندن رمان بردارن!
🔹خلاصه رمان🔹
با وجود این که خلاصه ی نوشته شده توسط نویسنده حد و حدود داستان رمان رو مشخص کرده اما بهتر بود که بر اساس ژانر معمایی رمان،گنگ تر و مفهومی تر از جملات استفاده بشه.
این خلاصه تا حد باز و زیادی به روند و اتفاقات داخل رمان اشاره کرده و تقریبا میشه گفت که هیچ سوال و چالشی برای کنجکاو کردن خواننده ی رمان ایجاد نشده.
سبک نوشتاری و چیدمان جملات بسیار ساده ست؛ برای بهبود کیفیت قلم بایستی از عناصر ادبی مثل آرایه ها استفاده کرد تا سطح قلم از حالت بسیار ساده خارج بشه.
🔹مقدمه رمان🔹
اول اینکه خیلی بهتر بود که خود نویسنده دست به نوشتن مقدمه بزنه و از آثار دیگر نویسندگان فاخر استفاده نشه( یا حتی الگو برداری بشه )
مخاطب رمان به دنبال خوندن تفکر و قلم نویسنده ست پس برای حرفه ای تر شدن قلم، استفاده از اثر دیگران جلوه ای چندان مناسبی نداره.
با توجه به این که مقدمه برگرفته از قلم خود نویسنده نیست نمیشه زیاد روی جملاتش مانور داد اما نکته ای که به چشمم خورد در همون ابتدای مقدمه بود که نوشته شده بود:
چون هر لحظه امکان داری بمیری.❌
بافت جمله خبریه و داره دلیل و برهانی برای جملات قبلیش میاره پس خیلی مهمه که از چه فعلی استفاده بشه. نویسنده محترم توجه داشته باشه که بهتره به جای " امکان داری " از فعل " امکان داره " که سوم شخص هستش استفاده بکنه.
از نظر محتوای مقدمه، تا حد زیادی به تراژدی و عاشقانه بودن اثر اشاره شده اما قابل ذکره که توی ژانرهای انتخابی نویسنده خبری از سبک تراژدی نبود. در واقع از نظر من مقدمه گنگ تر و چالش برانگیز تر خلاصه ی رمان بود.
🔹شروع رمان🔹
سرآغاز به نسبت جذاب و پر چالشی برای رمان بود البته اگر داخل خلاصه از مرگ یکی از کارکترها خبر داده نمیشد، این شروع خیلی جذاب تر و به قولی نفس گیر تر میشد.
تا حدودی میشه گفت شروع رمان از صحنه ی مرگ کلیشه ای محسوب میشه اما نوع نوشتن صحنه و توصیف حس و حال اون مرگ هنر نویسنده ایه که با قلمش کلیشه هارو از بین میبره؛ خوشبختانه این حالت برای شروع انیگما صدق میکرد.
در رابطه با این که چند با توصیف صحنه ی مرگ به طور ناگهانی به یک بعد زمانی دیگه پرتاب میشیم، قابل ذکره که باعث گیجی و دلزدگی مخاطب میشه؛ بهتر بود که بعد از استفاده ی نویسنده از سه ستاره ( *** ) که نشون بده زمان تغییر کرده، اشاره میشد که رمان به زمان قبل یا بعد از اتفاق افتادن صحنه مرگ کشیده شده و حتی از زبان چه شخصی داریم رمان رو ادامه میدیم؟ با این که بعد تر میفهمیم که بعد از مرگ ماحی روند رمان ادامه پیدا کرده اما برای نظم بیشتر بهتر میشد همون ابتدای پارت مشخص بشه.
🔹سیر داستان و توصیفات🔹
معماطور بودن داستان رو به خوبی میشد حس کرد. درواقع یه حالت زنجیر واری از جملات به جا رو توی متن رمان دیدم که بهم تفکرات نویسنده رو القا میکرد و این خیلی عالیه؛ اما باید توجه داشته باشیم که توصیفات بیش از اندازه و حتی درست کردن رمز و چالش های زیاد، باعث خستگی مخاطبت میشه. پیچیدگی داستان شاید خیلی به نظر جذاب برسه اما به همون اندازه هم باعث کسل کنندگی و خسته شدن مخاطب از حدس و گمان های الکی میشه.
از نظر توصیف کردن شخصیت ها تا حدودی ضعیف عمل شده و باید خیلی بیشتر برای جا انداختن تصویر بهتری از تمام کارکترها توی ذهن مخاطب وقت صرف بشه. به همون اندازه توی توصیف های موقعیتی و احساسات کارکتر ها قوی ظاهر شده بود و به نظر من حجم مناسبی از توصیف هارو توی متن میشد دید.
🔹شخصیت پردازی و ژانرهای انتخابی🔹
چیدمان شخصیتی و حالت ورود کارکترها به همراه کارکتر اصلی خیلی ابتدایی بود! بهتر بود که برای مطرح کردن شخصیت ها از چیزی بیشتر و فراتر از رو در رو شدن شخصیت اصلیت " حنا " باهاشون مایه گذاشته بشه؛ این طوری نه خواننده توی معماهای داستان و رفت و آمد کارکترها گیج نمیشه هم سطح کیفیت قلم بالاتر میره.
ژانرهای انتخابی نویسنده زیاد بودن! معمولا برای یه رمان نهایتا سه تا سبک ژانر استفاده میشه که به نظر من همون سه تا هم زیاده! خیلی از رمان ها ممکنه بیشتر ژانرهارو داخل خودشون جا بدن اما نویسنده باید از مهم ترین و بارزترین ژانرهای اثرش اسم ببره؛ به طور مثال وقتی ژانر جنایی رو استفاده کرد لزومی نداشت از معمایی نام ببره و بلعکس! این چیزی که گفتم از نظر اصولی کاربرد نویسندگی ایراد داره واگرنه از نظر خیلی ها شاید اصلا چیز مهمی محسوب نشه.
🔹سبک نوشتاری 🔹
مهم ترین نکته ای که باید بگم اینه که به طرز شلخته ای همه چیز درهم بود! باید از پاراگراف بندی منظم تری استفاده بشه . خیلی جاها به چشم میخورد که دیالوگ شخصیت داخل پاراگراف توصیفات و بین جملات خبری نوشته شده بود درحالی که این کار هم باعث انبوه شدن حجم نوشته ها و بی نظمی میشه و هم چشم مخاطب رو خسته میکنه.
استفاده ی بیش از اندازه و غلط" « " برای تمام دیالوگ ها خیلی به چشم میخورد. بهتره که در ابتدای دیالوگ از علامت : استفاده بشه و در انتها از گیومه استفاده کنیم. اصولی تر اینه که حتی به جای : از خط چین کوتاه - بهره بگیریم. در واقع کاربرد علامت « صرفا برای استفاده از جملاتیه که توی ذهن کارکتر نقش میبنده و یا حتی اشاره به فلش بک های از خاطرات ذهنی داره تا با دیالوگ های اصلی قاطی نشه.
از نظر زاویه دید با نگاه اول شخص کارکتر اصلی مواجه بودیم که کاربرد زیادی توی رمان نویسی مجازی داره؛ تنها نکته قابل ذکر اینه که در صورت انتقال رمان از زمانی به زمان دیگه و حتی انتقال نگاه و دید رمان از کارکتری به کارکتر دیگه به گذاشتن سه ستاره اکتفا نشه و نویسنده ذکر بکنه که چه اتفاقی دقیقا افتاد.
به اشکالات تایپی توجه زیادی باید بشه چون توی چند تا مورد اشکال تایپی دیدم که زیبایی کار رو تحت شعاع قرار میده.
در آخر ذکر میکنم که نقطه ی قوت نویسنده استفاده ی به جا از علامت های ادبی در جای به جای جملات بود که خوانش رو سهل تر میکرد.
موفق و پیروز باشید.
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
@HAZ'IN
آخرین ویرایش:
" نقد داستان تنسه ای از خون "
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔹نام داستان🔹
اسم منتخب نویسنده کاملا غیرکلیشه ای و جذاب هستش. استفاده از کلمه ی " تنسته" با توجه به معنی لغت در کنار " خون " کاملا هوشمندانه به ژانر جنایی داستان اشاره داره و کمتر از نظر آوا به گوش مخاطب آشنا هستش؛ همین باعث میشه که در نگاه اول اسم جذابی داشته باشید.
🔹خلاصه داستان🔹
قبل از هرچیز باید بگم که خلاصه ی نوشته شده از عناصر مبهم خاص خودش برای جذب مخاطب استفاده کرده اما مقدارش کافی نیست.
به طور کلی برای رمان و داستان ها بهتره حداقل تا 4 خط درمورد راستای داستان به خواننده اطلاعات داده بشه اما متاسفانه حجم کم خلاصه و سرنخ های مبهمی که به مخاطب داده میشه، جذابیت کار به شدت افت کرده.
بهتره که تا حدودی به لایه های درونی و اصلی داستان توی خلاصه اشاره بشه.
گذشته از این، جملات اول خلاصه کاملا از نظر خوانش و دستور زبان مشکل دارن و باعث گیج شدن مخاطب میشن.
دختری به اسم آیدا که اسیر خودخواهی‌های یک ملت می‌شود و رهایی از این تهمت‌ها و شلاق‌هایی که زندگی می‌کوباند بر احساسش برایش دشوار است. اما بلاخره نوری از لابه‌لای تاریکی ها می‌تابد و چه کسی می‌داند عاقبت زندگی‌اش چه می‌شود؟ ❌
دختری به نام آیدا اسیر خودخواهی های یک ملت می شود؛ به طوری که رهایی از این تهمت ها و شلاق هایی که دست زندگی بر پیکر احساسات او می کوبد، برایش دشوار و طاقت فرساست. عاقبت، نوری از لابه لای تاریکی ها می تابد! چه کسی می داند پایان این داستان کجاست؟ ✅
به تفاوت دوتا پاراگراف دقت کنی متوجه میشی که دقیقا منظورم از استفاده ی بهتر از کلمات و جمله بندی دقیقا چی هستش.بهتره که از کلمات غیرتکراری تر استفاده کنی.
🔹مقدمه داستان🔹
محتوای کلی رمان کاملا نشون دهنده مشکلات کارکتر اصلی داستان هستش و به طرز خوبی توصیفات رو ارائه داده.
به اندازه بود و میشد گفت مقدمه ی بسیار خوبی برای شروع داستان نوشته شده که توازن کلماتش جذاب هستش.
🔹شروع داستان🔹
توصیفات و صحنه سازی ابتدای داستان کاملا عالی بود. با این وجود شروع از صحنه ی این چنینی به دور از کلیشه نیست و تکرار شده ست که باید با قلم نویسنده این نقطه ی ضعف از بین بره.
🔹سیر داستان و توصیفات🔹
به شدت سیر داستان روند کندی داره؛ این مسئله باعث خسته کننده بودن و کسل شدن مخاطب میشه. در تمام قسمت های یک داستان باید فراز و نشیب هایی وجود داشته باشه که به داستان جهت و سمت و سو بده. با ژانر جنایی رمان من چنین چیزی تا به حال داستان ندیدم.
توصیفات نسبتا خوب بود اما جای بهتر شدن داره؛ بهتره که بیشتر درمورد حالت های شخصیت ها و لوکیشن های داستان بحث کنید تا صحنه سازی برای مخاطب تر راحت تر بشه.
🔹شخصیت پردازی و ژانرهای انتخابی🔹
روند آشنایی با کارکترها هم به توازن روند داستان کند بود. زیاد از حد مبهم و گنگ بودن همون طور که میتونه جذب کننده باشه، میتونه مخاطبت رو فراری بده وقتی نتونه بین داستان و پازل های داستان ارتباط برقرار کنه!
البته بازم تا اینجای کار شاهد پازل گسترده ای از اتفاقات نبودم و همچنان منتظر بودم که یه چالش عمیق توی داستان ایجاد بشه. پلیس بازی و اتهام زدن توی تمام داستان های پلیسی هست و دیگه چیز جدیدی محسوب نمیشه؛ باید که سعی کنی روی ژانر تراژدیت بیشتر فوکوس کنی.
🔹سبک نوشتاری 🔹
سبک جمله بندی ها، استفاده از علائم نوشتاری و افعال کاملا به جا و درست بود. واقعا لذت بردم که با وجود کتابی بودن متن، تونستم با حالت قرارگیری کلمات ارتباط بگیرم. تنها نکته ای بهتره بهش توجه بکنی اینه که به جای وسط چین بودن متن، اون رو به حالت راست چین فارسی دربیاری.
موفق و پیروز باشید.
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
ضمن سلام و خسته نباشید خدمت نویسنده ی گرامی انجمن ناول فور؛ نقد زیرین صرفا جهت کمک به بهبود قلم و سطح کیفی رمان شماست.
🔹نام داستان🔹
اسم منتخب نویسنده کاملا غیرکلیشه ای و جذاب هستش. استفاده از کلمه ی " تنسته" با توجه به معنی لغت در کنار " خون " کاملا هوشمندانه به ژانر جنایی داستان اشاره داره و کمتر از نظر آوا به گوش مخاطب آشنا هستش؛ همین باعث میشه که در نگاه اول اسم جذابی داشته باشید.
🔹خلاصه داستان🔹
قبل از هرچیز باید بگم که خلاصه ی نوشته شده از عناصر مبهم خاص خودش برای جذب مخاطب استفاده کرده اما مقدارش کافی نیست.
به طور کلی برای رمان و داستان ها بهتره حداقل تا 4 خط درمورد راستای داستان به خواننده اطلاعات داده بشه اما متاسفانه حجم کم خلاصه و سرنخ های مبهمی که به مخاطب داده میشه، جذابیت کار به شدت افت کرده.
بهتره که تا حدودی به لایه های درونی و اصلی داستان توی خلاصه اشاره بشه.
گذشته از این، جملات اول خلاصه کاملا از نظر خوانش و دستور زبان مشکل دارن و باعث گیج شدن مخاطب میشن.
دختری به اسم آیدا که اسیر خودخواهی‌های یک ملت می‌شود و رهایی از این تهمت‌ها و شلاق‌هایی که زندگی می‌کوباند بر احساسش برایش دشوار است. اما بلاخره نوری از لابه‌لای تاریکی ها می‌تابد و چه کسی می‌داند عاقبت زندگی‌اش چه می‌شود؟ ❌
دختری به نام آیدا اسیر خودخواهی های یک ملت می شود؛ به طوری که رهایی از این تهمت ها و شلاق هایی که دست زندگی بر پیکر احساسات او می کوبد، برایش دشوار و طاقت فرساست. عاقبت، نوری از لابه لای تاریکی ها می تابد! چه کسی می داند پایان این داستان کجاست؟ ✅
به تفاوت دوتا پاراگراف دقت کنی متوجه میشی که دقیقا منظورم از استفاده ی بهتر از کلمات و جمله بندی دقیقا چی هستش.بهتره که از کلمات غیرتکراری تر استفاده کنی.
🔹مقدمه داستان🔹
محتوای کلی رمان کاملا نشون دهنده مشکلات کارکتر اصلی داستان هستش و به طرز خوبی توصیفات رو ارائه داده.
به اندازه بود و میشد گفت مقدمه ی بسیار خوبی برای شروع داستان نوشته شده که توازن کلماتش جذاب هستش.
🔹شروع داستان🔹
توصیفات و صحنه سازی ابتدای داستان کاملا عالی بود. با این وجود شروع از صحنه ی این چنینی به دور از کلیشه نیست و تکرار شده ست که باید با قلم نویسنده این نقطه ی ضعف از بین بره.
🔹سیر داستان و توصیفات🔹
به شدت سیر داستان روند کندی داره؛ این مسئله باعث خسته کننده بودن و کسل شدن مخاطب میشه. در تمام قسمت های یک داستان باید فراز و نشیب هایی وجود داشته باشه که به داستان جهت و سمت و سو بده. با ژانر جنایی رمان من چنین چیزی تا به حال داستان ندیدم.
توصیفات نسبتا خوب بود اما جای بهتر شدن داره؛ بهتره که بیشتر درمورد حالت های شخصیت ها و لوکیشن های داستان بحث کنید تا صحنه سازی برای مخاطب تر راحت تر بشه.
🔹شخصیت پردازی و ژانرهای انتخابی🔹
روند آشنایی با کارکترها هم به توازن روند داستان کند بود. زیاد از حد مبهم و گنگ بودن همون طور که میتونه جذب کننده باشه، میتونه مخاطبت رو فراری بده وقتی نتونه بین داستان و پازل های داستان ارتباط برقرار کنه!
البته بازم تا اینجای کار شاهد پازل گسترده ای از اتفاقات نبودم و همچنان منتظر بودم که یه چالش عمیق توی داستان ایجاد بشه. پلیس بازی و اتهام زدن توی تمام داستان های پلیسی هست و دیگه چیز جدیدی محسوب نمیشه؛ باید که سعی کنی روی ژانر تراژدیت بیشتر فوکوس کنی.
🔹سبک نوشتاری 🔹
سبک جمله بندی ها، استفاده از علائم نوشتاری و افعال کاملا به جا و درست بود. واقعا لذت بردم که با وجود کتابی بودن متن، تونستم با حالت قرارگیری کلمات ارتباط بگیرم. تنها نکته ای بهتره بهش توجه بکنی اینه که به جای وسط چین بودن متن، اون رو به حالت راست چین فارسی دربیاری.
موفق و پیروز باشید.
نقد شده توسط Hadis.mhn کاربر انجمن ناول فور
@SAB'AM
-
- ارسالات
- 3
-
- پسندها
- 0
-
- دست‌آوردها
- 1
دانشگاه‌های کانادا گبه عنوان یکی از برترین مقاصد تحصیلی جهان شناخته می‌شوند و با ارائه سیستم تحصیلی بسیار کارآمد، محیط آموزشی عالی، و فرصت‌های شغلی و تحقیقاتی بی‌نظیر، جذب دانشجویان از سرتاسر نقاط جهان را تسهیل می‌کنند. دانشگاه‌های کانادا به عنوان مراکز آموزشی با کیفیت بالا و دارای امکانات پژوهشی پیشرفته شناخته می‌شوند. همچنین، سیاست‌های مهاجرتی فوق‌العاده دوستانه این کشور، باعث شده تا دانشجویان بین‌المللی با استقبال گسترده مواجه شوند. در ضمن، تنوع فرهنگی و اجتماعی در دانشگاه‌های کانادا، به دانشجویان فرصت می‌دهد تا در محیطی چندفرهنگی تحصیل کرده و با دیگران از زاویه‌های مختلف به تجربه تحصیلی نگاه کنند. به طور کلی، این دانشگاه‌ها با ارائه برنامه‌های تحصیلی متنوع و متناسب با نیازهای جهانی، جایگاه ویژه‌ای در صحنه تحصیلی جهان دارند. مهاجرت به کانادا