-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
درود بر تمام کاربران رمان فور
در این تاپیک میخواهیم آثار شاعران معروف را معرفی کنیم.
«امیدوارم لذت ببرید»
در این تاپیک میخواهیم آثار شاعران معروف را معرفی کنیم.
«امیدوارم لذت ببرید»
-
برای تایپ رمان خود اینجا کلیک کنید.
-
برای یافتن رمان های بی نام کلیک کنید.
معرفی اشعار شاعران معروف ایرانی
- نویسنده موضوع تیام
- تاریخ شروع
-
- برچسبها
- آثار کاربران اشعار اشعار کاربران ایرانی شاعرانه شعرکده معرفی کاربران
- وضعیت
-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
«ای عاشقان، ای عاشقان، امروز مائیم و شما»
ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما
افتاده در غرقابه‌ای تا خود که داند آشنا
گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود
مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا
ما رخ ز شکر افروخته با موج و بحر آموخته
زان سان که ماهی را بود دریا و طوفان جان فزا
ای شیخ ما را فوطه ده وی آب ما را غوطه ده
ای موسی عمران بیا بر آب دریا زن عصا
این باد اندر هر سری سودای دیگر می‌پزد
سودای آن ساقی مرا باقی همه آن شما
دیروز مستان را به ره بربود آن ساقی کله
امروز می در می‌دهد تا برکند از ما قبا
ای رشک ماه و مشتری با ما و پنهان چون پری
خوش خوش کشانم می‌بری آخر نگویی تا کجا
هر جا روی تو با منی ای هر دو چشم و روشنی
خواهی سوی مستیم کش خواهی ببر سوی فنا
عالم چو کوه طور دان ما همچو موسی طالبان
هر دم تجلی می‌رسد برمی‌شکافد کوه را
یک پاره اخضر می‌شود یک پاره عبهر می‌شود
یک پاره گوهر می‌شود یک پاره لعل و کهربا
ای طالب دیدار او بنگر در این کهسار او
ای که چه باد خورده‌ای ما م*س*ت گشتیم از صدا
ای باغبان ای باغبان در ما چه درپیچیده‌ای
گر برده‌ایم انگور تو تو برده‌ای انبان ما
«اثر مولانا»
-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
«گر زان که نئی طالب جوینده شوی با ما»
گر زان که نه‌ای طالب جوینده شوی با ماور زان که نه‌ای مطرب گوینده شوی با ما
گر زان که تو قارونی در عشق شوی مفلس
ور زان که خداوندی هم بنده شوی با ما
یک شمع از این مجلس صد شمع بگیراند
گر مرده‌ای ور زنده هم زنده شوی با ما
پاهای تو بگشاید روشن به تو بنماید
تا تو همه تن چون گل در خنده شوی با ما
در ژنده درآ یک دم تا زنده دلان بینی
اطلس به دراندازی در ژنده شوی با ما
چون دانه شد افکنده بررست و درختی شد
این رمز چو دریابی افکنده شوی با ما
شمس الحق تبریزی با غنچه دل گوید
چون باز شود چشمت بیننده شوی با ما
«اثر مولانا»
-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
«زهی عشق، زهی عشق، که ماراست خدایا»
زهی عشق زهی عشق که ما راست خدایاچه نغزست و چه خوبست و چه زیباست خدایا
چه گرمیم چه گرمیم از این عشق چو خورشید
چه پنهان و چه پنهان و چه پیداست خدایا
زهی ماه زهی ماه زهی باده همراه
که جان را و جهان را بیاراست خدایا
زهی شور زهی شور که انگیخته عالم
زهی کار زهی بار که آن جاست خدایا
فروریخت فروریخت شهنشاه سواران
زهی گرد زهی گرد که برخاست خدایا
فتادیم فتادیم بدان سان که نخیزیم
ندانیم ندانیم چه غوغاست خدایا
ز هر کوی ز هر کوی یکی دود دگرگون
دگربار دگربار چه سوداست خدایا
نه دامیست نه زنجیر همه بسته چراییم
چه بندست چه زنجیر که برپاست خدایا
چه نقشیست چه نقشیست در این تابه دل‌ها
غریبست غریبست ز بالاست خدایا
خموشید خموشید که تا فاش نگردید
که اغیار گرفتست چپ و راست خدایا
«اثر مولانا»
-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
نیست رنگی که بگوید با من
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل:
وای، این شب چقدر تاریک است!
خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من، لیک، غمی غمناک است
«اثر سهراب سپهری»
اندکی صبر، سحر نزدیک است
هر دم این بانگ برآرم از دل:
وای، این شب چقدر تاریک است!
خنده ای کو که به دل انگیزم؟
قطره ای کو که به دریا ریزم؟
صخره ای کو که بدان آویزم؟
مثل این است که شب نمناک است
دیگران را هم غم هست به دل
غم من، لیک، غمی غمناک است
«اثر سهراب سپهری»
-
- ارسالات
- 118
-
- پسندها
- 214
-
- دست‌آوردها
- 63
چو آگاه شد دختر گژدهم _ که سالار آن انجمن گشت کم
زنی بود برسان گردی سوار _ همیشه به جنگ اندرون نامدار
کجا نام او بود گردآفرید _ زمانه ز مادر چنین ناورید
چنان ننگش آمد ز کار هجیر _ که شد لاله رنگش به کردار قیر
بپوشید درع سواران جنگ _ نبود اندر آن کار جای درنگ
نهان کرد گیسو به زیر زره _ بزد بر سر ترگ رومی گره
فرود آمد از دژ به کردار شیر _ کمر بر میان بادپایی به زیر
به پیش سپاه اندر آمد چو گرد _ چو رعد خروشان یکی ویله کرد
که گردان کدامند و جنگ‌آوران _ دلیران و کارآزموده سران
چو سهراب شیراوژن او را بدید _ بخندید و لب را به دندان گزید
چنین گفت کامد دگر باره گور _ به دام خداوند شمشیر و زور
بپوشید خفتان و بر سر نهاد _ یکی ترگ چینی به کردار باد
بیامد دمان پیش گرد آفرید _ چو دخت کمندافگن او را بدید
کمان را به زه کرد و بگشاد بر _ نبد مرغ را پیش تیرش گذر
به سهراب بر تیر باران گرفت _ چپ و راست جنگ سواران گرفت
نگه کرد سهراب و آمدش ننگ _ برآشفت و تیز اندر آمد به جنگ
سپر بر سرآورد و بنهاد روی _ ز پیگار خون اندر آمد به جوی
چو سهراب را دید گردآفرید _ که برسان آتش همی بردمید
«اثر فردوسی»
«شاهنامه ی فردوسی_قسمتی از جنگ سهراب و گردآفرید»
زنی بود برسان گردی سوار _ همیشه به جنگ اندرون نامدار
کجا نام او بود گردآفرید _ زمانه ز مادر چنین ناورید
چنان ننگش آمد ز کار هجیر _ که شد لاله رنگش به کردار قیر
بپوشید درع سواران جنگ _ نبود اندر آن کار جای درنگ
نهان کرد گیسو به زیر زره _ بزد بر سر ترگ رومی گره
فرود آمد از دژ به کردار شیر _ کمر بر میان بادپایی به زیر
به پیش سپاه اندر آمد چو گرد _ چو رعد خروشان یکی ویله کرد
که گردان کدامند و جنگ‌آوران _ دلیران و کارآزموده سران
چو سهراب شیراوژن او را بدید _ بخندید و لب را به دندان گزید
چنین گفت کامد دگر باره گور _ به دام خداوند شمشیر و زور
بپوشید خفتان و بر سر نهاد _ یکی ترگ چینی به کردار باد
بیامد دمان پیش گرد آفرید _ چو دخت کمندافگن او را بدید
کمان را به زه کرد و بگشاد بر _ نبد مرغ را پیش تیرش گذر
به سهراب بر تیر باران گرفت _ چپ و راست جنگ سواران گرفت
نگه کرد سهراب و آمدش ننگ _ برآشفت و تیز اندر آمد به جنگ
سپر بر سرآورد و بنهاد روی _ ز پیگار خون اندر آمد به جوی
چو سهراب را دید گردآفرید _ که برسان آتش همی بردمید
«اثر فردوسی»
«شاهنامه ی فردوسی_قسمتی از جنگ سهراب و گردآفرید»
- وضعیت