دلنوشته

هیس ، صدای آواز خوانان طبیعت را میشنوی؟ صدای نواختن سه تارِ بادِ مهدبان را میشنوی؟ در طلب معجزه هستی؟ چه چیزی از این بالاتر ؟چه نشانه و ایاتی گویا تر از این؟ چه میخواهی؟ چه میخواهی؟ هیسسس گوش کن با جان نگاه کن با دل

مقدمه: اشک‌هایت را می‌نگرم و غرق می‌شوم در غم هر قطره‌ی خونینش... اشک‌هایت را می‌نگرم و غرق میشوم در فاصله‌ای که مارا دور از هم قرار داده‌ است... اشک‌هایت را می‌نگرم و غرق می‌شوم در خیال این که هر قطره‌اش قرار است روی کدامین کاشی راه‌روی تنگ بیمارستان بچکد خواهر؟ #elim

نویسندگان: سبا، رژوان، ماهان خلاصه همیشه یک قانون کلی در جهان وجود داشت، با هرکنشی، واکنشی وجود داشت اما من دربرابر کنش‌های تو فقط ایستادم و نگاه کردم. کشتی، شکاندی، نابود کردی و تو هرچه کردی من جز نگاه کردن کار دیگری نکردم یا جرئتی نبود و یا دلی راضی نبود. هرچه که بود من فقط تماشاگر ژانر جنایی...

مطمعن باش اگه خدا آرزویی میندازه تو دلت، قدرت رسیدن بهشم بهت میده..!

به نام خدا. مقدمه: آدم برفی عجب دنیاییست.. دنیای سفیدی که فراریست از گرمای محبت.. فراریست از روشنایی زندگی.. هفت آسمان گرمای آغو*ش را برایش فراهم کردند، اما او باز هم در سرمای خودش میسوزد؛ از دگر روز خود خبر دارد اما همش دنبال جمع آذوقه ی سرمای تنش و بی تفاوت بودن نسبت به خورشید زندگیش هست...

ببخشید اما تو دیگ جزو رویاهامـ نیستی/ آخه من رویاهای نا ممکن رو نگه نمیدارم!-

دنیا و آدم‌هایش، آسمان با همه ستاره‌هایش، ریشه و ثمره‌هایش و حتی زندگی و مرگ را جایی به امانت گذاشته‌ام؛ شاید حوالی چشمانت و یا گوشه و کنار لب‌هایت... .

زندگی می‌گذرد چه ما باشیم چه نباشیم. درست در لحظه‌ی رفتنمان ناممان هم از کتاب زندگی و زندگان پاک می‌شود. به خاک سپرده می‌شویم و سرمای خاک منجمد می‌کند تمام خاطرات بودمان را. دیگر کسی به یاد نمی‌اورد که زمانی پابه‌پای یه‌کایک آن‌ها قدم می‌زدیم. به یاد نمی‌اورند و نمی‌شنوند صدای قه‌قه خنده‌ها و...

تگ: بی‌نظیر مقدمه: از بهر این داهلان یخی اشمئزاز در بطن وجودم رسوب زده است! داهلانی که قرحه و ریم بسیاری در دل‌های آدمیان گذاشته‌اند، آن هم ناسورانی که تسکینش هم بسی زجرآور است... . نکته: داهلان یخی به معنای مترسک‌های سرد و بی‌روح می‌باشد.

سطح: برگزیده مقدمه نمی‌دانم از کجا آغاز کنم... هرماجرا هرنگاهی که می‌انداختی هر لبخندت به خودی خود یک آغاز بود. من با کدام یک آغاز کنم؟ دست کردم در صندوقچه احساس، لابه‌لای، عشق به دنبال آغازی نوع از جنس لطافت یک ابریشم گشتم. تمام صفحات را به یک باره در آسمان رها کردم که همچو پروانه به دور شمع...

شانزدهم خرداد ماه سال ۱۴۰۰ ساعت 18:29 دنیا! کلمه خنده داری با درد های پشت خنده . شاید همه ی دنیا برایم هیچ انگیزه و دل خوشی نداره . سرنوشت! بد جور باهام بازی میکنه بعضی وقتا بدجور از پا درم میاره شاید یه روزی دیگه باهاش نجنگم.. مثل بقیه آدم های که سرنوشت باختند. ولی دختری هستم که هیچ انگیزه و...

و تو جان منی، در تنی دیگر. چون باران غوطه‌ور در آسمان، تا به دریا نرسم آرام نمی‌گیرم یک دم. کاش می‌شد یک لحظه نیز مرا رها نکنی، حیف که با حلوا حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود.

همه چیز اوکی بود. زندگی قرار بود خوب پیش بره؛ آینده ترسناک به نظر نمی‌رسید و توی گذشته هم چیز بدی وجود نداشت. تا اینکه بزرگ شدم...

دلتنگی اگر پدر و مادر داشت باز هم یتیم بود. اگر همچون نوزادی به دنیا می‌آمد، چون جوان ناکام از دنیا رخت می‌بست. اگر شب می‌بود، آسمانش شاید ماه داشت اما قطعا ستاره‌هایش را کسی برچیده بود.

همه چیز تغییر کرده! منی که وقتی می‌دیدمت از شدت هیجان تپش قلب می‌گرفتم؛ الان از شدت غم و حسرت قلب درد می‌گیرم:)

دیوانه تو شده‌ام. خاطراتت، همدم من شده‌اند. همه‌ی دنیا تو را بر سر من‌ می‌کوبد.

نام اثر: بودنی سرد نام پدید اورنده: باران مرادی ژانر: تراژدی_عاشقانه مقدمه:

مقدمه: زیبا‌تر از چشمان تو نیست؛ در میان این جماعت! در پس آن عشق را جست‌وجو می‌کنم. جانِ دلم باش تا جانان دلت شوم! بیا دل‌هایمان را بهم گره بزنیم گره کور! از همان‌ها باز نشدنی‌ست.

نام اثر: دلنوشته قساوت نام نویسنده: الف. حزین طراح: بانوی‌شب

مقدمه: پنجره‌ای ساخته‌اند سراسر عشق و امید! دل‌هایمان پابند پنجره‌ عشق گشته‌اند! پنجره‌ای فولادین، ولی پر ز امید و عشق!