منتخب کمک صدایم در نمی‌آید | ASHOOBNAJAFI کاربر انجمن ناول فور

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

سکوت نکن، بگو با من!
آن روزی که تار و پود وجود مرا،
با همان دستان گرمت پس زدی را در یاد داری؟
حال من به کدامین کوی ببرم،
هق‌هق دردآلود واژگانم را
و تلخی کام تو را؟

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

لعنت شیطان بر این عشق ناسازگارت!
می‌دانی عروسک کوچکم؟
جنازه‌های عشق خاک‌خورده‌ای، گاه به من حمله‌ور می‌شوند.
آن‌گاه است که تا حنجره‌ام را خفقان در برمی‌گیرد و
صدای قلبم، میان خارهای این واژگان مجنون‌گشته از بهار خزان‌زده‌ی درد، گم می‌شود، خاموش می‌شود، می‌میرد، می‌میرد.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

هیپوفرنیا چیست؟
حالتی که در آن دل‌تنگ‌تر از معشوقیم
و ناامیدتر از کودکی که در بازی، او را راهی نیست
و دوستانش در جایی ناکجا جایش گذاشته‌اند.
ضمیر ناخودآگاهمان را می‌گویم؛ او دلتنگ است.
او،
او کیست درون من و تو؟
ما را با زنجیرهایی از جدایی،
به‌هم متصل می‌کند.
او کیست؟ تو من بودی یا من تو؟
تو در نگاه من آغاز شدی یا من در نگاهت؟
آخ!
بازهم صدایم درد می‌کند؛
گرفته و گیر در دلتنگی.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

زمانی که شروع به سلاخی آرزوهایم با تو کردم،
فهمیدم دلتنگی را جز مرگ چاره‌ای نیست.
آن‌گاه که جرات قتل خود را نداشتم
و تیر خلاص تو، روحم را مسخ کرده بود.
حتی آن‌گاه که دلم مرده بود؛ ولی
بال‌های خسته‌ام به‌روی پنجره‌ای از
جهانی سیاه‌تر از تیله‌های چشمانت باز شد،
که این‌بار این سیاهی مرا غرق نکرد؛ کشت.
بازهم خودم را ته نکشیدم.
سیگارها مرگ را پذیرفتند و من زنده‌ام.
کاش روزی بیایی و چشمانم را ببندی!
منتظر می‌مانم مثل پروانه‌ای در پیله،
بیا و خاموش کن تمام تمام شده‌ام را...

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

دنیای عروسک‌های بازیچه.
دنیای یادهای خشکیده؛ مثل قطره‌ای خون.
سال‌هاست دست به پاک کردن وجود نحسش، از دل گر گرفته‌ام نبردم.
حالا که نیمی از قلبم را رنگ تلخ دلتنگی زده است،
حال که دردش امان دخترک پاک درونم را بریده؛
من هم باید نفسش را ببرم.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

گاهی دلنوشته‌های رسوب شده بر دیوارهای این چهاردیواری، ملکه‌ی ذهنم می‌شوند؛
حس مظلوم نفرت، غلبه بر حواس مجنونم.
آه بی‌خیال!
نگذار بگویمت، آن اولین نجوای گل سرخ گونه‌ات را، هنگامی که نام مرا تمام شهر در کنار تو فریاد کشیدند.
بی‌چاره صاحب‌خانه‌ی دلم!
تمام سقف‌ها که هیچ، دیواره‌های دلم هم با تملک تو سرازیر شد بر شانه‌هایش.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-12

وه ای قلم آتش زده!
تا کی دستان من را بازیچه‌ی شب و مهتابش و منت‌کش کاغذ سفید بی ریشه‌ی درختان مرده خواهی کرد؟
نمی‌کشم امشب! نقطه‌ی حیات افکار را ریشه بزن.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-14

بی‌خیالم ز تازیانه‌های نفرتت.
در دستم به اندازه‌ی تمام ستاره‌ها، عشق
و میان انگشتان دیگرم که انگار خشکشان زده، یک سبد عاطفه دارم که به دستت بدهم.
حیف شد!
حیف شد که در دریای عشق من صدایی از امواج دوستت دارم پیدا نمی‌شود!
دیگر صدایی ندارم که نجوای شبانه‌روزت کنم مسافر.
برو!
من تمام گردانه را هم به جنس گُردان محافظتت
در می‌آورم،
برو!

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-14

تناقض‌ها میان من
و یک جای خالی در ذهنم غوغا کرده‌اند.
آن‌قدر که دیروز سیل تمام خانه‌های شهر را ویران کرده است؛
حتی شهردار هم کاری از دستش بر نمی‌آید.
آخر یک دیوانه هر شب چشمانش را می‌بندد
و مرگ می‌شوند برایش، گذر ثانیه‌ها بی‌تو.
کاش میشد که بیایی تا همه‌چیز عادی میشد!
همه‌چیز به‌جز من.
شکستمش؛ یاد نفس کشیدن خود را.

ASHOOBNAJAFI · 2021-09-14

هیاهوی من
غرق در سکوتی بی‌کران است؛
میان فردایی که جار می‌زند،
ای آدم‌های نفهم!
فصلی پر از تناقض‌های خشمگین
همراه با حقارتی سرد،
خواهد آمد
و شما بی‌حواس‌تر از همیشه
می‌شکنید و می‌گذرید،
یا قلب‌های خود را
یا غرور یک‌دیگر را...

منتخب کمک صدایم در نمی‌آید | ASHOOBNAJAFI کاربر انجمن ناول فور

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد

ASHOOBNAJAFI

تازه وارد